© Christophe Guibbaud

Fabcaro

Fabrice Caro, alias Fabcaro, is stripauteur en romanschrijver. Uit zijn omvangrijke oeuvre sinds 1996, noemen we Le Steak haché de Damoclès (2005), La Bredoute (2007), On n’est pas là pour réussir (2012).

Het succes kwam in 2015, met het album Zaï Zaï Zaï, dat de Prix Landerneau “Coup de Coeur” kreeg. In hetzelfde jaar kreeg het de Prix Ouest France quai des Bulles en later nog talloze andere prijzen. Zaï Zaï Zaï werd in 2020 door François Desagnat bewerkt voor de film.

In 2016 schrijft Fabcaro het scenario voor de nieuwe avonturen van Gai-Luron, getekend door Pixel Vengeur (Fluide glacial).

In 2018 verschijnt een ander veelgeprezen werk, waarin absurdistische humor wordt gemengd met sociale satire: Moins qu’hier (plus que demain).

Zijn roman Le Discours (2018) werd in 2020 voor film bewerkt door Laurent Tirard.

In 2021 publiceert Fabrice Guacamole vaudou, een humoristische fotoroman over de geflipte comedian Eric Judor.

 

Didier Conrad

© Christophe Guibbaud

Didier Conrad

Geboren in 1959 (net als Asterix), in Marseille.

1973: hij debuteert in de stripwereld in de rubriek Carte Blanche van Le Journal de Spirou/Robbedoes.

1978: hij publiceert zijn eerste stripverhaal Jason, naar een scenario van Mythic.
Vervolgens maakt hij samen met Yann een serie van 400 gags voor bovenaan de pagina’s van het stripblad Spirou/Robbedoes.

Ook weer met Yann maakt hij de prachtige serie De onnoembaren.

1980: Conrad maakt een humoristische parodie: Bob Marone.

1984: Conrad maakt samen met Sophie Commenge (alias Wilbur) L’Avatar en vervolgens Le Piège over het leven van de hoofdpersoon. Ze maken ook een serie voor kinderen, Donito.

1996: Samenwerking met Dreamworks voor The road to El Dorado (verschijnt in 2000).

Conrad besluit in Amerika te blijven en daar zijn carrière in de strip voort te zetten. Hij maakt een opzet voor Kid Lucky, de serie over de kindertijd van Lucky Luke van Morris. Hij werkt daarvoor samen met Yann, met wie hij het gemeenschappelijke pseudoniem Pearce deelt. Het scenario is van Jean Léturgie. Pearce en Jean Léturgie zullen later samen westernserie voor kinderen, Cotton Kid maken.

2005: Conrad maakt Witte Tijgerin, een spin-off van de Onnoembaren. Voor de eerste twee albums schrijft Yann het scenario, dan neemt Wilbur het stokje over. De heldin van de serie is Alix, een Chinese spionne ten tijde van de burgeroorlog tussen communisten en nationalisten.

2007: Conrad en Wilbur nemen ons mee naar India, met de serie Raj. De tekenaar hanteert hiervoor een nieuwe, meer realistische stijl die dicht bij de ‘klare lijn’ ligt.

2011: Samen met Wilbur bedenkt Conrad de spin-off serie Marsu Kids. Daarin vertellen ze de avonturen van de kleintjes van de Marsipulami, het legendarische dier dat werd uitgebroed door Franquin.

2013: Conrad tekent Asterix bij de Picten, het 35ste avontuur van Asterix, naar een scenario van Jean-Yves Ferri. Conrad beschouwt het als een fantastisch avontuur: “Asterix is een legende. Om hem met goedkeuring van Uderzo te mogen tekenen is een kinderdroom die werkelijkheid wordt.”

Een veelzijdig oeuvre, een herkenbare tekenstijl die alom bewondering oogst en grandioze kleuren! Allemaal redenen voor Conrad om de kleine Galliër te vergezellen op zijn avonturen.

In 2013 ontmoeten Conrad en Ferri elkaar bij het verschijnen van het 35ste album eindelijk in levenden lijve. Een Asterixtournee van twee maanden door heel Europa geeft hen de kans om van gedachten te wisselen en uitvoerig te praten: hun vriendschap is een feit.

In de tijd dat ze samen zijn, op elke reis, bij elke maaltijd en elke avonden praten ze maar over een ding: hun nieuwe idee… Over het 36ste album van de Avonturen van Asterix: De Papyrus van Caesar.

En in 2015 doen ze dat weer voor wat binnenkort het 37ste album zal zijn.

Idem dito in 2017en in 2019 voor het 37ste en het 38ste album: Asterix en de Race door de Laars enDe dochter van de veldheer.”

In 2021 presenteert het duo een nieuw avontuur van onze favoriete Galliërs: Asterix en de griffioen. Het album verschijnt op 21 oktober 2021.

Foto’s : © Christophe Guibbaud